“Je kunt jezelf echt verrassen”
Olympisch kampioen Imkje Clevering over nuchterheid, doorzettingsvermogen en de kracht van beweging
Door Kasper Hetterschijn | Fitcoins Health Hero Interview
In het hart van Eindhoven spraken we met niemand minder dan Ymkje Clevering – Olympisch kampioen, wereldkampioen en een toonbeeld van fysieke én mentale kracht. In een openhartig gesprek deelt ze haar reis van Friesland naar Parijs, haar liefde voor bewegen en waarom herstel net zo belangrijk is als presteren.
“Ik ben wel echt een nuchtere Fries,” zegt ze lachend. “Ik spreek thuis gewoon Fries, maar ik draag het niet overdreven uit. Het is gewoon wie ik ben.” Ymkje groeide op in een gezin waar sport niet per se centraal stond, maar talent liet zich al vroeg zien. “Ik was niet uitzonderlijk in één ding, maar sport lag me gewoon goed. Pas toen ik bij GYAS ging roeien tijdens mijn studie, dacht ik: hé, dit kan ik misschien écht goed.”
Dat ‘misschien’ bleek een understatement. In 2024 won ze goud in Parijs. “Het was een magische ervaring. De voorbereiding, het team, de race… alles viel op z’n plek. En dat het zo dichtbij was – dat maakte het compleet. Familie en vrienden konden erbij zijn. Dat is zeldzaam in de topsport.”
“We hebben een gouden race neergezet. Met iedereen die we erbij wilden hebben. Dat maakt het compleet.”
In de documentaire Road to Tokyo zien we een ogenschijnlijk onverstoorbare Ymkje tegenover twee teamgenoten die zichtbaar worstelen met spanning. “Ik ben van nature stabiel,” legt ze uit. “Ik laat me niet snel gek maken. Natuurlijk voel ik emoties, maar ik blijf meestal taakgericht. Dat helpt op beslissende momenten.”
Ze gelooft dat nuchterheid haar helpt bij presteren, maar dat het ook belangrijk is om jezelf toe te staan om mens te zijn. “Soms moet ik gewoon even naar het terras, een biertje drinken. Dat is ook onderdeel van gezond topsporten – weten wat jij nodig hebt om op te laden.”
“Je moet de beste atleet willen zijn die jij kan zijn. En daar hoort ook ontspanning bij.”
Als Olympisch atleet zou je denken dat bewegen vooral trainen is. Maar voor Ymkje is het meer dan dat. “Ik zie bewegen ook als ontspanning. Maar als sport je werk is, dan zoek je ook naar andere vormen van rust. Ik haak en brei graag – heerlijk meditatief. Even zitten, herstellen.”
“Bewegen is mijn werk, maar ook mijn ontspanning. Toch is het juist dan belangrijk om ook andere rust te vinden.”
Ze benadrukt het belang van herstel, voeding en balans. “Bij het nationale team leer je hoe voeding ook herstelmiddel is. Er stond na elke training een maaltijd voor ons klaar – super luxe. En met hulp van een diëtist leer je het maximale uit je lichaam halen, zonder roofbouw te plegen.”
We spreken ook over mentale gezondheid. Over burn-outs. En de vergelijking met overtraindheid. “Ze noemen dat wel de burn-out van de sporters,” zegt ze. “Ik ben nooit overtraind geweest, maar je loopt als topsporter continu op een dun lijntje.”
Ze gelooft sterk in het belang van waardering. “Hard werken is niet erg, zolang het gezien wordt. Wij krijgen af en toe een medaille omgehangen. Maar in de gewone werkwereld? Daar mis je soms die erkenning. En dát put mensen uit.”
“Zonder waardering is hard werken veel zwaarder. Iedereen verdient af en toe een medaille.”
Met goud op zak is het verleidelijk om door te pakken naar de volgende Spelen. Toch staat Ymkje op een kruispunt. “Ik wil niet op herhaling. Ik zoek naar een vorm die past bij mijn leven van nu. Misschien in combinatie met werk. Ik wil ook maatschappelijk iets bijdragen.”
Ze werkt nu bij een duurzaamheidsconsultancy, met interesse in het verduurzamen van de zorg.
“Gezondheid en duurzaamheid raken elkaar. Dat lijkt me een mooie brug.”
Ymkje gelooft dat iedereen zich fysiek kan verrassen. “Het is zo mooi om iets te doen waarvan je dacht dat je het niet kon. Of dat nu acht kilometer hardlopen is, of gewoon een wandeling in de buitenlucht.”
Ze ziet bewegen als de sleutel tot balans. “Wij moeten als sporters na het trainen juist rusten. Maar als je op kantoor zit, moet je juist bewegen om te herstellen. Ga naar buiten, pak dat daglicht.”
“Bewegen is de motor van je herstel. Zoek de buitenlucht op. Het liefst met zon.”
“Competitie motiveert mij,” zegt ze. “Maar dat is niet voor iedereen zo. Sommigen doen het liever voor een goed doel, of samen met anderen. Het maakt niet uit wát je drijft, als het maar van jou is.”
“Ontdek waarom jíj bewegen belangrijk vindt. Dáár begint het.”